Ξεχωριστή θέση στη διδακτική προσέγγιση του λεξιλογίου κατέχουν οι μεταφορικές σημασίες των λέξεων και οι ιδιωτισμοί ή στερεότυπες εκφράσεις ή φρασεολογισμοί.Οι ιδιωτισμοί είναι στοιχεία εκφραστικά και αναντικατάστατα που πλουτίζουν τη γλώσσα και την πολιτιστική κληρονομιά ενός λαού. Πρόκειται για περιγραφές, αντιλήψεις, εκφράσεις λαϊκής σοφίας που διατηρούν ζωντανό το σύνδεσμο του παρόντος με το παρελθόν, προβάλλοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μιας συγκεκριμένης γλώσσας. Οι ιδιωτισμοί καθότι μοναδικοί σε κάθε γλώσσα αποτελούν ένα δύσκολο στην κατάκτησή του αντικείμενο από τον αλλόγλωσσο μαθητή. Ο πολυλεξικός χαρακτήρας, τυπικό γνώρισμα των φρασεολογισμών, καθιστά δυσκατόρθωτη την κατάκτησή τους, σε μορφοσυντακτικό, σημασιολογικό και πραγματολογικό επίπεδο. Παράλληλα, η ιδιωτισμική τους σημασία αιτιολογεί το δεσμευτικό χαρακτήρα τους και τη δύσκολη απόδοσή τους τις περισσότερες φορές σε επίπεδο νοήματος και περιεχομένου σε άλλη γλώσσα.Ο υπότιτλος του βιβλίου «αντιπαραθετική ανάλυση της Ιταλικής και Ελληνικής γλώσσας βάσει των στερεότυπων εκφράσεων» προϊδεάζει τον αναγνώστη για το περιεχόμενό του. Συγκεκριμένα, τίθενται σε σύγκριση οι σχέσεις διαγλωσσικής ισοδυναμίας και ασυμμετρίας και ανιχνεύονται αναλογίες ανάμεσα στον ελληνικό και ιταλικό πολιτισμό, απόρροια της ιστορικής πορείας τους καθώς οι δύο λαοί μοιράστηκαν αξίες και μοντέλα με αμφίδρομες επιρροές. Οι περίπου 2000 ανθολογούμενες στερεότυπες εκφράσεις και αλφαβητικά παρατιθέμενες αποτελούν, κατά κάποιον τρόπο, φρασεολογικό λεξικό της Ιταλικής και της Ελληνικής γλώσσας. Έχουν επιλεχθεί με βάση την υψηλή συχνότητα εμφάνισης σε σώματα κειμένων και τη χρήση τους στον προφορικό λόγο, αλλά και τη συσχέτισή τους με την ελληνική ιστορία και τη πραγματικότητα. Με το πλούσιο και σχολιασμένο υλικό του, το βιβλίο καλύπτει ένα ερευνητικό κενό στην αντιπαραθετική ανάλυση της Ιταλικής και Ελληνικής φρασεολογίας και αποτελεί χρηστικό εργαλείο για τους μελετητές, μεταφραστές και όσους επιθυμούν να ασχοληθουν.
Ξεχωριστή θέση στη διδακτική προσέγγιση του λεξιλογίου κατέχουν οι μεταφορικές σημασίες των λέξεων και οι ιδιωτισμοί ή στερεότυπες εκφράσεις ή φρασεολογισμοί.Οι ιδιωτισμοί είναι στοιχεία εκφραστικά και αναντικατάστατα που πλουτίζουν τη γλώσσα και την πολιτιστική κληρονομιά ενός λαού. Πρόκειται για περιγραφές, αντιλήψεις, εκφράσεις λαϊκής σοφίας που διατηρούν ζωντανό το σύνδεσμο του παρόντος με το παρελθόν, προβάλλοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μιας συγκεκριμένης γλώσσας. Οι ιδιωτισμοί καθότι μοναδικοί σε κάθε γλώσσα αποτελούν ένα δύσκολο στην κατάκτησή του αντικείμενο από τον αλλόγλωσσο μαθητή. Ο πολυλεξικός χαρακτήρας, τυπικό γνώρισμα των φρασεολογισμών, καθιστά δυσκατόρθωτη την κατάκτησή τους, σε μορφοσυντακτικό, σημασιολογικό και πραγματολογικό επίπεδο. Παράλληλα, η ιδιωτισμική τους σημασία αιτιολογεί το δεσμευτικό χαρακτήρα τους και τη δύσκολη απόδοσή τους τις περισσότερες φορές σε επίπεδο νοήματος και περιεχομένου σε άλλη γλώσσα.Ο υπότιτλος του βιβλίου «αντιπαραθετική ανάλυση της Ιταλικής και Ελληνικής γλώσσας βάσει των στερεότυπων εκφράσεων» προϊδεάζει τον αναγνώστη για το περιεχόμενό του. Συγκεκριμένα, τίθενται σε σύγκριση οι σχέσεις διαγλωσσικής ισοδυναμίας και ασυμμετρίας και ανιχνεύονται αναλογίες ανάμεσα στον ελληνικό και ιταλικό πολιτισμό, απόρροια της ιστορικής πορείας τους καθώς οι δύο λαοί μοιράστηκαν αξίες και μοντέλα με αμφίδρομες επιρροές. Οι περίπου 2000 ανθολογούμενες στερεότυπες εκφράσεις και αλφαβητικά παρατιθέμενες αποτελούν, κατά κάποιον τρόπο, φρασεολογικό λεξικό της Ιταλικής και της Ελληνικής γλώσσας. Έχουν επιλεχθεί με βάση την υψηλή συχνότητα εμφάνισης σε σώματα κειμένων και τη χρήση τους στον προφορικό λόγο, αλλά και τη συσχέτισή τους με την ελληνική ιστορία και τη πραγματικότητα. Με το πλούσιο και σχολιασμένο υλικό του, το βιβλίο καλύπτει ένα ερευνητικό κενό στην αντιπαραθετική ανάλυση της Ιταλικής και Ελληνικής φρασεολογίας και αποτελεί χρηστικό εργαλείο για τους μελετητές, μεταφραστές και όσους επιθυμούν να ασχοληθουν.